Nu het opvanghuis Inti Huahuacuna zelfstandig verder gaat blikt Marianne in onderstaande brief op 31 december 2014 terug op haar ervaringen met de samenwerking met Inti Huahuacuna Cusco over de jaren 2001 t/m 2014.
Hallo Dolores,
Vandaag is de laatste dag van 2014, een memorabele dag, want het is ook de laatste dag van onze samenwerking. Met een ongelofelijk trots gevoel kijken wij terug op hetgeen wij de kansarme kinderen van Inti Huahuacuna in Cusco, mede dankzij de jarenlange hartverwarmende trouwe steun van vele Nederlandse donateurs, hebben kunnen bieden. Nooit had ik durven dromen dat we zoveel kinderen de kans op een betere toekomst zouden kunnen bieden! Dankzij het vertrouwen van de donateurs in het bestuur in Nederland en de jarenlange goede vriendschappelijke verstandhouding met het Peruaanse bestuur en de teamleden van Inti Huahuacuna, hebben niet alleen vele kinderen basis- en middelbaar onderwijs en een beroepsopleiding kunnen volgen, maar hebben wij ook de gezinnen van de teamleden jarenlang een bron van inkomsten geboden.
Vele vrijwilligsters uit Nederland zagen in de loop van de jaren hun wens in vervulling gaan, doordat zij hun geluk mochten delen met de kinderen van Inti Huahuacuna. Ik ben blij dat ook Hans en onze bestuursleden Pauke en Dorris, als vrijwilligers in Cusco zijn geweest, zodat ook zij het resultaat van vele jaren inspanning hebben kunnen zien en beleven.
Wat waren we blij dat we een langdurig huurcontract met de wijkpresident van Zarzuela konden sluiten en dat we ook zijn gevraagd om in Tica Tica kinderen op te vangen. Mooie tijden hebben we gekend, maar we deelden ook veel zorgen. Maar dankzij het vertrouwen in de toekomst losten we die op. Ik herinner me nog de woorden die jij vaak tegen mij zei: "Marianne, we zijn gekken” en dat ik dan altijd tegen je zei: "Ja, maar hopelijk wel goede gekken" en het woord "Paciencia; geduld", als we weer een lastige klus met de gemeente of een andere organisatie hadden geklaard. Maar diep in ons hart dachten we: "Apurate; haast je".
Grote bewondering had ik voor jouw begeestering en die van Flor, vooral in de beginjaren toen jullie als vrijwilligsters jullie tijd investeerden in de opvang van kinderen. Wat was ik trots dat we vanaf augustus 2003 een salaris konden betalen aan het team dat toen uit 4 personen bestond. En wat was het geweldig dat jij, Dolores, uit donaties een opleiding in Genève kon gaan volgen en dat Hans en ik je in Zwitserland kwamen opzoeken om een weekje gezellig bij elkaar te zijn. Het project ontwikkelde zich zo goed, dat we in 2007 durfden na te gaan denken over jouw grote droom, de realisatie van een eigen opvanghuis.
We maakten hierbij spannende tijden mee. Herinner je je nog dat het voormalige bestuurslid en advocaat Lucho ons adviseerde om een stuk grond te kopen van een cliënt van hem aan de Calle Hospital, waar uiteindelijk, na het betalen van een voorschot, bleek dat we op deze grond nooit zouden mogen bouwen en dat dit terrein nu nog steeds braak ligt? Hierdoor raakten we bijna ons betaalde voorschot kwijt.
We kochten uiteindelijk in 2007 een gebouw in Calle Almudena. Op dit terrein hebben we ons nieuwe opvanghuis kunnen realiseren. Ook hierbij hebben we lief en leed gedeeld. Ik herinner me nog hoe dankbaar je was, en met tranen in je ogen het nieuwe gebouw in 2010 in gebruik nam. De dankbare woorden van Richard, die door steun van Inti Huahuacuna een middelbare school- en beroepsopleiding kon volgen, staan ook nog in mijn geheugen gegrift.
Wat hebben we veel kinderen de weg kunnen wijzen naar Inti Huahuacuna en naar Tica Tica! We hebben voor veel kinderen, die thuis geen geld hadden, het schoolgeld kunnen betalen en schoolspullen gekocht. We hebben diverse kinderen een beroepsopleiding kunnen geven. Dankzij een gulle donateur kon je in 2013 een kleuterschool beginnen, omdat je hiermede ook eigen inkomsten zou kunnen gaan verwerven. Ik voel me dankbaar dat we dankzij de warme steun van donateurs vele kansarme kinderen van Cusco kansrijker hebben kunnen maken. Wat een geluk!
Dankzij deze vele donateurs hebben wij als bestuur in Nederland ook ons hart kunnen volgen en onze droom kunnen realiseren. De wijze waarop de donateurs ons en ons werk al die jaren gedragen hebben heeft van ons een heel rijk en gelukkig mens gemaakt, een gevoel dat we de rest van ons leven zullen koesteren!
Ook al begrijpen wij dat jullie als bestuur van Inti Huahuacuna Cusco zelfstandig verder willen, vinden we het heel jammer dat wij door jullie eenzijdige beslissing zo plotseling van jullie afscheid hebben moeten nemen. Hoewel wij ons dit anders hadden voorgesteld, zijn wij heel trots op al het moois dat wij Inti Huahuacuna hebben kunnen bieden: een eigen opvanghuis, dat nog jaren een thuis kan bieden aan vele kinderen; computers; veel dozen met creatieve materialen; een kleuterschool; een zilversmederij; waardering van de ouders, het Mindes en de gemeente. Ik vernam zelfs dat door de komst van het opvanghuis de wijk Almudena veel veiliger is geworden.
Al dit moois is een unieke basis voor jullie om Inti Huahuacuna verder te ontwikkelen naar de door jullie zo gewenste zelfstandigheid. Misschien betekent het op eigen benen staan voor jullie wel een paar stapjes terug. Maar het is wel een nieuwe start met andere begeesterde mensen en ik hoop dat jullie ook in de toekomst weer tegen elkaar zullen zeggen: “Somos locas, pero, por favor, locas buenas”.
Wij wensen jou, het bestuur, het team en alle kinderen van Inti Huahuacuna, oprecht veel geluk en succes met jullie toekomstplannen vanaf 1 januari 2015.
Tot slot wensen wij jullie allen een gelukkig en voorspoedig 2015
Marianne, mede namens Dorris, Pauke en Hans.
